Raivavae

Hoe ver kan je van alles afzitten met alleen water, oceaan, zee om je heen? Raivavae is het eiland dat daaraan voldoet, een van de Frans Polynesische eilanden ten zuidoosten van Tahiti, het hoofdeiland. In Tahiti hebben we de eerste nacht doorgebracht in Papeete, spreek je uit als pa-pe-e-te. 's Ochtens hebben we nog net tijd om de markt te bekijken. Een groot deel is voor de touristen, pareo's, schelpenkettingen, maar dus ook wat fruit, groenten zoals taro (wortel) en vis. Alleen tonijn, niet de blauwvin maar andere soorten. Er wordt muziek gemaakt, met die kleine gitaar en sambaballen van plasticflesjes gevuld met schelpzand.
We vliegen van Tahiti naar Raivavae met 2 tussenstops, Rurutu en Tubuai. Onderweg probeer ik walvissen te spotten, je moet ze kunnen zien, maar nee, ik zie ze nog niet. Raivavae is zo'n eiland waarvan de vulkaan al iets in het water is weggezakt waardoor je een ring van koraal hebt om het eiland heen. Prachtig om vanuit de lucht te zien. De ring bestaat uit kleine eilandjes, motu's elk beheerd door een familie. We krijgen een mooie bloemenketting om bij aankomst en zijn in 3 minuten bij ChezLinda, het pension. Het eiland is 22 km als je het rond fietst, er rijden 50 auto's en er zijn 2 gendarmerie mensen op de 1000 bewoners totaal. Hier heerst dus echt een rustigaan mentaliteit. De volgende dag nemen we de kano en gaan naar de motu rechtvooruit, we zoeken een strandje op en eten wat. We zijn niet alleen maar na een tijdje gaan de anderen weg en zijn we echt op een bounty eiland. Buiten de koraal ring beuken de golven vanuit de oceaan op de ondiepte eindeloos door. In de avond koelt het snel af, lange broek en trui aan. Overdag is het 25 C met een windje prima weer. Het heeft een paar dagen geregend en hard gewaaid, nu schijnt de zon gelukkig. Vandaag komt de boot aan die 5 dagen later is vanwege het slechte weer, iedereen kijkt er naar uit want voorraden raken op, de winkeltjes hebben ook al dagen geen bier meer. Op de kade staan bijna alle auto's van het eiland, iedereen hangt rond, te wachten op zijn lading. We fietsen half om het eiland want er is ook nog een weg middendoor, te steil om tegenop te fietsen met die mooie maar niet praktische fiets. Op het hoogste punt hebben we uitzicht naar een grote motu en de blauw-witte baai ervoor.
Bij het avondeten zit veel vis, lokaal gevangen. Ik hoor voor het eerst dat je bepaalde vissen in de baai niet kan eten vanwege een alg waardoor je verlamd kan raken. Deze vissen eten koraal waar algen inzitten en roofvissen eten die vissen weer op. Zo kan een voedselketen vergiftigd raken. Het gaat om ciguatera vergiftiging, hier in Raivavae schijnt het een groot probleem te zijn, volgens een wetenschappelijk artikel uit 2009, al komt het over de hele wereld voor. Bij het diner krijgen we doktersvis geserveerd gevangen in de baai...als we maar geen verschijnselen krijgen vannacht......

Het was een goede start van onze reis en nu op weg naar het eerste grote doel: walvissen spotten! Bij vertrek krijgen we nog een schelpenketting om. En wat op de heenreis niet lukte zien we nu wel: de eerste walvis gespot vanuit het vliegtuig bij de tussenlanding op Tubuai. Nu nog in het water bij Rurutu.